ประวัติความเป็นมา
อำเภอเชียงกลางแต่เดิมเรียกว่า
“เมืองเจียงก๋าง” ตามภาษาพื้นเมืองภาคเหนือ คำว่า “เจียง” มีความหมายตรงกับคำว่า “เชียง” ซึ่งมีความหมายว่า “เมือง”
ส่วนคำว่า “ก๋าง” ตรงกับคำว่า
“กลาง” นั่นเอง เป็นสำเนียงของคนเมือง (ภาคเหนือตอนบน)
และที่ได้ชื่อว่า “เชียงกลาง” นั้น ตามความบอกเล่าจากภิกษุสงฆ์อาวุโส
ตลอดจนกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ราษฎรผู้เฒ่าผู้แก่ สรุปความได้ว่า
เดิมทีจังหวัดน่านมีที่ตั้งอยู่ที่อำเภอปัว เรียกว่า “วรนคร”
และมีเมืองน้อยใหญ่
ในส่วนเหนือของ วรนคร คือ เมืองเปือ เมืองและ เมืองงอบ และเมืองปอน
ซึ่งสมัยนั้นข้าศึกศัตรูที่มักยกกำลังมาย่ำยี คือ “เงี้ยว”
หรือไทยใหญ่ หัวเมืองฝ่ายเหนือของ “วรนคร”
ก็ได้แตกร่นถอยลงมาอยู่บริเวณที่ราบลุ่มปากน้ำกอนที่มาบรรจบกับแม่น้ำน่าน
เรียกว่า “สบกอน”ซึ่งบริเวณที่ตั้งของเมืองที่แตกทัพถอยร่นมาตั้งมั่นอยู่
คือ ตรงกลางระหว่างอำเภอทุ่งช้าง และอำเภอปัว ดังนั้น จึงเป็นที่มาของเมือง “เจียงก๋าง” หรือ
“เชียงกลาง” ในปัจจุบัน
อำเภอเชียงกลางได้แยกจากอำเภอทุ่งช้างมาตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อปี
พ.ศ.2511
และตั้งเป็นอำเภอเชียงกลางเมื่อปี พ.ศ.2514 ปัจจุบันอำเภอเชียงกลางแบ่งเขตการปกครองออกเป็น
6 ตำบล ได้แก่ ตำบลเปือ
ตำบลพระธาตุ ตำบลเชียงกลาง ตำบลพญาแก้ว ตำบลเชียงคาน และตำบล พระพุทธบาท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น