ประวัติวัดหนองแดง
ความสำคัญ / ความเป็นมา
วัดหนองแดง สร้างขึ้นเมื่อปี
พ.ศ. 2330 โดยชาวไทลื้อร่วมกับไทพวน มีเนื้อที่ 15 ไร่ 3 งาน 73 ตารางวา
ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2365
กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา และแสดงของเขตเล่มที่
98 ตอนที่ 177 วันที่ 27 ตุลาคม 2524 สร้างก่อนได้รับอนุญาตให้สร้างมาแล้วหลายปี
นามเจ้าอาวาสผู้สร้างได้แก่ พระธรรมวงศ์ ครูบานาย ครูบาอาณา และผู้ก่อสร้างพระประธานองค์ปัจจุบัน
คือ ครูบาสิทธิการ อันเป็นที่มาของต้นตระกูล นามสกุล “สุทธการ”ของชาวบ้านหนองแดงปัจจุบัน
พระวิหารบูรณะครั้งแรกเมื่อปี
พ.ศ. 2492 และบูรณะต่อมาในปี
พ.ศ. 2538 แล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2539 ภายในวัดมีลานกว้างร่มรื่น
ช่อฟ้าพระอุโบสถสลักรูปนกหัสดีลิงค์ (เป็นนกในวรรณคดีมีจะงอยปากยาวคล้ายงวงช้าง) ซึ่งชาวไทลื้อเชื่อว่าเป็นสัตว์ชั้นสูงจากสวรรค์
เชิงชายประดับไม้ฉลุลายน้ำหยาด ซึ่งเป็นลวดลายเฉพาะของชาวไทลื้อ
องค์พระประดิษฐานบนฐานชุกชีเรียกว่า นาคบัลลังก์ จากความเชื่อที่ว่านาคเป็นเครื่องหมายแห่งความสง่างาม
ความดี และเป็นอารักษ์แห่งพระพุทธศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น